104-Humeze-Suresi
Hakkında
Hümeze Sûresi Hakkında
Hümeze sûresi Mekke’de nâzil olmuştur. 9 âyettir. İsmini birinci ayetteki اَلْهُمَزَةُ (hümeze) kelimesinden alır. Hümeze, birilerini arkasından çekiştirmeyi, kaş göz işaretiyle kötülemeyi, alay etmeyi alışkanlık haline getirmiş kimse demektir. Mushaf tertîbinde 104, iniş sırasına göre ise 32. sûredir.
Konusu
Hümeze Sûresi Konusu
İnsanları ayıplamanın, onları alaya alıp kınamanın, gıybetlerini yapmanın, hâsılı ona zarar verecek sözlü veya fiili, açıktan veya gizliden zarar vermenin kötülüğü haber verilir. Böyle davranan bedbahtların varacağı cehennemin tasviri yapılır.
Nuzül
Hümeze Sûresi Nuzül
Mushaftaki sıralamada yüz dördüncü, iniş sırasına göre otuz ikinci sûredir. Kıyâmet sûresinden sonra, Mürselât sûresinden önce Mekke’de inmiştir.
Hümeze Suresi Ezberle
Hümeze Suresi Arapça Okunuşu
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
وَيْلٌ لِكُلِّ هُمَزَةٍ لُمَزَةٍۙ
1.
اَلَّذ۪ي جَمَعَ مَالًا وَعَدَّدَهُۙ
2.
يَحْسَبُ اَنَّ مَالَهُٓ اَخْلَدَهُۚ
3.
كَلَّا لَيُنْبَذَنَّ فِي الْحُطَمَةِۘ
4.
وَمَٓا اَدْرٰيكَ مَا الْحُطَمَةُۜ
5.
نَارُ اللّٰهِ الْمُوقَدَةُۙ
6.
اَلَّت۪ي تَطَّلِعُ عَلَى الْاَفْـِٔدَةِۜ
7.
اِنَّهَا عَلَيْهِمْ مُؤْصَدَةٌۙ
8.
ف۪ي عَمَدٍ مُمَدَّدَةٍ
9.
Hümeze Suresinin Türkçe Yazılışı ve Okunuşu
| 1. | Veylül li külli hümezetil lümezeh. |
| 2. | Ellezıcemea malev ve addedeh |
| 3. | Yahsebü enne malehu ahledeh |
| 4. | Kella le yümbezenne fil hutameh |
| 5. | Ve ma edrake mel hutameh |
| 6. | Narullahil mukadeh |
| 7. | Elleti tettaliu alel ef'ideh |
| 8. | İnneha aleyhim mü'sadeh |
| 9. | Fi amedim mümeddedeh |
Hümeze Suresinin Anlamı, Meali
Rahmân ve Rahîm Allah’ın adıyla
1.
İnsanları arkadan çekiştirmeyi, yüzlerine karşı da el, kaş, göz işaretleriyle alay etmeyi âdet hâline getiren her bir kişinin vay hâline!
2.
Böylesi malı biriktirip yığar ve onu tek tek sayar durur.
3.
Malının kendisini sonsuza dek yaşatacağını zanneder.
4.
Hayır! Öyle zannetmesin! Mutlaka o Hutame’ye atılacaktır.
5.
Hutame’nin ne olduğunu bilir misin?
6.
O, Allah’ın tutuşturulmuş ateşidir.
7.
Bir ateş ki, acısı tâ gönüllere işleyip yakar.
8.
Bu ateş, bir daha asla çıkamayacakları halde onların üzerine kapatılıp kilitlenecek,
9.
Kendileri de elleri ve ayaklarıyla, uzatılmış sütunlara bağlı olarak!
